ياابو العيون الدبلنين

القلب شاب من بعادك

والكون لبسلى اسود فى اسود

من فراقك

السما قفلت كل ابوابها

والارض اتشققت وبلعت خضارها

والدمع نازل على الخدود نار بتكوى

والصبر كان ايام زمان دلوقت مات ببعدك

فى زكرى لسه مع السحاب بتجرى

وعدانى تفكرك بميعاد رجوعنا

والقمر عائد اماله تكلمه وترجع لحضنه

والنسيم مستنى طلتك تصحى قلبه

بعتزرلك واعتزارى مش راح يأثر

غربتك زادت بعندى واتمررت بكلمه منى

واللى يتعب ... انى عارفه

ان هجرك كان اختيارى

ابقا شايفه الدنيا سودة ولا بيضه

كل دا من اختيارى

مش معاندة ولا رافضه ... هبقا راضيه باختيارك

هلف قلبى بالحقيقه واكتب عليه ذنب نفسك

ومت وحيد ويا غبائك